Skip to main content

Zwemmen in natuurwater

Paul is een zwemliefhebber en duikt al jaren wekelijks in het zwembad. Maar toen als gevolg van Covid-19 alle zwembaden werden gesloten, moest er een alternatief komen en koos Paul voor zwemmen in natuurwater.
Zwemmen in natuurwater is an sich geen bijzonder verschijnsel. Maar er zijn niet veel mensen die dit het hele jaar door doen.
Begin december heb ik Paul op een leigrijze donderdag gefilmd tijdens één van zijn zwemtochten. Het was vroeg, koud en regenachtig. Ik zat naast hem in de auto, onderweg naar de duiksteiger van de Spiegelplas. De verwarming in de auto stond uit, om de aanstaande zwemtocht voor hem niet nóg kouder te maken dan het al zou worden. Mijn inmiddels koud geworden handen hielden de camera vast die op mijn schoot lag. En terwijl ik door het autoraam naar buiten keek, bleef ik denken: waar je zin in hebt, zo’n zwemtocht op dit vroege uur.

De watertemperatuur bedroeg ongeveer 8 graden. Het was in het begin van de ochtend zó grijs dat je vanaf de duiksteiger nauwelijks contrast kon ontdekken tussen het water en de lucht.
Sommige mensen gaan voor een korte duik: erin en eruit. Ik heb het ze zien doen, slechts gekleed in zwembroek of badpak.
Maar als je een zwemtocht gaat maken en langere tijd in het water bent, ontkom je er in dergelijke omstandigheden niet aan om een wetsuit aan te trekken, eventueel aangevuld met zwemsokken en zwemhandschoenen.
Paul neemt ook een zwemboei mee waaraan hij zich kan vasthouden, mocht hij tijdens zijn zwemtocht kramp krijgen of willen rusten. Een zwem- of drijfboei is niet alleen handig maar eigenlijk ook een noodzakelijk hulpmiddel bij zwemmen in natuurwater. De opvallende kleur zorgt ervoor dat je goed zichtbaar bent in het water. Als filmmaker was het op deze donkere dag bovendien een welkome marker ;-).

Foto’s

Toen ik Paul zijn zwemslagen zag maken halverwege het meer, vond ik dat een prachtig, verstillend moment. Ik vergat ook hoe koud het was. Het was schitterend, heel sereen ook. Overtrekkende ganzenformaties, zachte vogelgeluiden, die enorme plas water en verder niks. Toen Paul na zijn zwemtocht uit het water stapte, waren we allebei op onze eigen manier aan het genieten. Daardoor zeiden we ook niet zoveel.
Terug in de auto blies de verwarming voluit en de gloeiende stoelverwarming was meer dan welkom. Een hele bijzondere ervaring.
En als ik nu iets zeker weet, dan is het wel dat ik me deze zwemtocht eens ga ondernemen. Het heeft me geïnspireerd.
Maar of dat ook gaat gebeuren bij dergelijke lage temperaturen, daar laat ik mijn gedachten nog even over gaan ;-).

Film

(om de film vanuit de YouTube-app te openen, klik hier)